Yılın ikinci çeyreğinde 1999’dan bu yana en sert daralmasını yaşayan Endonezya ekonomisi için zorluk devam ediyor. Hükümetin kısa süre önce ekonomik görünümünü daha da düşürmesi de buna verilebilecek örneklerden biri. Bugün yayımlanan resmi enflasyon verileri de durumu destekliyor.
İstatistik bürosundan alınan verilere göre Endonezya’nın yıllık enflasyon oranı Eylül ayında artarak Şubat ayından bu yana ilk hızlanmaya işaret ederken merkez bankası hedefinin altında kaldı.
Tüketici fiyatları endeksi Eylül’de yıllık bazda yüzde 1,42 arttı. Bu da Reuters anketindeki ortalama tahminle eşleşti ve Ağustos’taki yüzde 1,32 ile karşılaştırıldı.
Fakat oran, Haziran ayından bu yana Endonezya Merkez Bankası’nın hedef aralığı olan yüzde 2 ila yüzde 4 aralığının altında kaldı.
Değişken gıda ve devlet kontrolündeki fiyatları hariç tutan Eylül ayı çekirdek enflasyon oranı, anketin yüzde 2’lik beklentisinin ve Ağustos’un yüzde 2,03’lük oranının altında kaldı. Enflasyon verilerini yorumlayan ING ekonomisti Nicholas Mapa da Eylül enflasyonunun yüzde 1,4 gelerek hedefin aldında kaldığını söyledi.
“Endonezya’da fiyat artışları, ekonominin pandemi nedeniyle ekonominin muhtemelen durgunluk içinde olmasıyla baskılanmaya devam ediyor ve son TÜFE enflasyonu beklentilere paralel olarak yüzde 1,4 oldu” dedi.
Eylül oranının, enflasyonun Endonezya Merkez Bankası’nın hedef aralığının altında kaldığı üçüncü ayı temsil ettiğini belirten ekonomist, büyüme görünümünün zayıflamasıyla birlikte enflasyonun yılın ger kalanında düşük kalmasını beklediklerini dile getirdi.
Enflasyon üçüncü ayda hedefin altına düşmesine rağmen son dönemdeki kur zorlukları nedeniyle Endonezya Merkez Bankası’nın politika faizlerini değiştirmemesini beklediklerini de bildirdi. Yetkililerin yıl için GSYİH tahminlerini düşürürken, Endonezya rupisinin baskılandığını söyleyen ekonomist, şu ifadeleri kullandı:
“Endonezya Merkez Bankası’nın eli, ekonomiye destek sağlama ihtiyacına rağmen büyük olasılıkla başka herhangi bir oran kesintisinden uzak kalacaktır. Çünkü Başkan Warjiyo, diğer makro ihtiyati tedbirlerle destek sağlarken yakın vadede para istikrarına öncelik vermeyi tercih etmektedir.”
